Twan Arts10 juli 2017 was een mooie zomerdag. Die avond, iets voor elf uur, werd mijn dochter geboren. De afgelopen weken hebben dan ook in het teken gestaan van poepluiers, slapeloze nachten en veel beschuit met roze muisjes. De wereld van James Bond had, zo zal je vast wel begrijpen, even niet mijn prioriteit. Het vaderschap en zijn bijbehorende taken en verantwoordelijkheden slokte al mijn tijd op. En eerlijk gezegd had ik gewoon ook even geen zin in Bond. Geloof het of niet maar de afgelopen weken keek ik liever naar mijn slapende dochter dan 007 die in zijn Aston Martin het gespuis afschudt.
En los van alle taken die je als nieuwbakken papa in rap tempo jezelf eigen moet maken, zijn het vooral je emoties die een achtbaanrit doormaken. Plots ben je vader. Verantwoordelijk voor een mensje van amper een halve meter. Ze heeft je nodig, 24 uur per dag. Als ze erg veel huilt, vraag je jezelf af wat er aan de hand is. Maar als ze erg veel slaapt vraag je jezelf ook weer af of dat wel oké is. Pff…deze missie lijkt wel pittiger dan 007 ooit heeft gekregen.
We zijn inmiddels een aantal weken verder en stilletjes aan ben ik gewend geraakt aan alles wat komt kijken bij het ouderschap en het in leven houden van een baby. Er was weer wat tijd voor mijn passie voor James Bond (hoewel ik tijdens het schrijven van deze column tot twee keer toe een luier moest verschonen). Ik bedacht me dat de ouder-kind relatie een thema is wat in de Bond films amper een rol speelt. Op zich niet zo vreemd als je bedenkt dat het hoofdpersonage sinds zijn elfde wees is en geen familieleden heeft die een grote rol spelen in zijn leven. Hoewel Bond een soort van vader- en moedergevoelens kent richting zijn leidinggevende M, worden deze in de films nauwelijks belicht.
En toch is er één ouder-kind relatie die in diverse Bond films wél een rol speelt. En laat dat nou net de relatie zijn die ik sinds kort mag ervaren. Ik heb het namelijk over de relatie tussen een vader en zijn dochter. In enkele gevallen is deze relatie zelfs een cruciaal onderdeel van het plot van de film.
De vader-dochter relatie speelt zo vaak een rol in de Bond films dat auteur Mark O’Connell In het humoristisch geschreven Catching Bullets er zelfs een term voor bedacht: “Daddy’s Issues”. Met de nadruk op “issues” want de relatie tussen een Bond girl en haar vader is zelden van het onbekommerde soort.
In veel gevallen ligt de schuld van deze “issues” bij de vader. Hij is in de Bond films vaak een slecht voorbeeld geweest voor zijn dochter. Neem bijvoorbeeld Camille Montes uit Quantum of Solace. Haar vader werkte voor het dictatoriale regime in Bolivia en ze omschreef haar vader zelf als “a cruel man”. Niet echt hoe je hoopt dat een dochter over je spreekt na je dood! En dat Octopussy in de gelijknamige film het criminele pad op ging is niet zo vreemd met een vader die er zelf met een gestolen lading goud vandoor ging. Of wat dacht je van moordenaar Mr. White en zijn dochter Madeleine in Spectre? Lieve, kleine Madeleine groeide op met een vader die een Beretta verstopte in het gootsteenkastje. Geen wonder dat je dan besluit alle banden met je ouweheer te verbreken.
Ook in The World Is Not Enough zijn er wat “issues” in de vader-dochter relatie. Maar je kan in dit geval niet alleen de vader de schuld van alle ellende geven. Oké, hij heeft wellicht op een geslepen wijze de olierijkdommen van zijn schoonfamilie uitgebuit, maar dat wil nog niet zeggen dat dochterlief hem moest vermoorden, haar eigen oorlel moest afsnijden en middeleeuws martelen als nieuwe hobby moest nemen.
Misschien wel de bekendste vader-dochter relatie uit de Bond franchise is die van Marc-Ange Draco en Teresa ‘Tracy’ di Vicenzo. Hij is het hoofd van een machtige misdaadorganisatie, zij de suïcidale weduwe van een Italiaanse playboy. Hun relatie is op zijn zachts gezegd koeltjes maar wordt beter – mede dankzij 007 – naarmate de film On Her Majesty’s Secret Service zich ontvouwde. Dat wil zeggen; totdat Blofeld het hervonden geluk aan flarden schoot op een Portugees bergweggetje.
Tot slot is daar nog de vader-dochter relatie in For Your Eyes Only. Melina Havelock en haar beroemde vader, onderwaterarcheoloog Timothy Havelock. Ze hadden een liefdevolle band. Papa liet zijn dochter opgroeien in de meest prachtige oorden rondom de Middellandse Zee en Melina nam altijd een cadeautje mee voor vaderlief als ze weer eens op bezoek kwam. Klinkt te goed om waar te zijn? Is het ook. We hebben als kijker Timothy Havelock nog maar net ontmoet of hij wordt al om zeep geholpen door een Cubaanse huurmoordenaar.
Vaders die een waardeloze voorbeeldrol zijn geweest, totaal verknipte dochters en veel gevalletjes van voortijdig overlijden kenmerken de vader-dochter relaties in de Bond films. Nee, wat betreft inspiratie voor de relatie met mijn pasgeboren dochter moet ik zeker niet bij de Bond films zijn.
Jasper Hartog
Als je het echte leven wilt vergelijken met de bondreeks, zal ik dat maar achterwege laten… Twan je hebt helemaal gelijk