RedactieAan welke voorwaarden moet een James Bond-film eigenlijk voldoen en gaat James Bond met zijn tijd mee? Daarop antwoorden Bond-girl Daphne Deckers en redacteur Jorrit van James Bond Nederland in dit nu.nl interview.
Ruim drie jaar na het verschijnen van Spectre (2015) zijn de opnames van de 25e Bond-film onlangs in Noorwegen van start gegaan. Creatieve meningsverschillen zorgden voor vertragingen, waarmee de Britse spion een van de langste pauzes uit de geschiedenis kreeg. Waar moet een nieuw Bond-avontuur aan voldoen? NU.nl sprak erover met Bond-actrice Daphne Deckers en 007-expert Jorrit van der Valk.
“De films blijven nagenoeg hetzelfde en gaan tóch met hun tijd mee”, vertelt Deckers, die in 1997 te zien was in Tomorrow Never Dies. “Dubbelspionnen, de Koude Oorlog, de Russen, corrupte wapenhandelaren en rijke industriëlen die het slecht voorhebben met de wereld: de verhaallijn van James Bond volgt de tijd. De ‘bad guys’ zijn steeds nieuwe types, maar Bond blijft hetzelfde.”
De ‘bad guys’ zijn steeds nieuwe types, maar Bond blijft hetzelfde.”
Om die vertrouwde elementen staat de franchise bekend. Er mag dan nog veel onduidelijk zijn rondom 007 (Cary Fukunaga nam de regie over van Danny Boyle, het scenario moest worden aangepast en Daniel Craig stopt er na deze film mee), na de 24 vorige delen weten we inmiddels ook waar we op kunnen rekenen.
Nieuwe Bond-film gedraaid op Jamaica?
Van der Valk, oprichter van James Bond Nederland, weet alles over de klassiekers en de nieuwste films. De uiteenlopende locaties waar de geheim agent naar afreisde, zijn daar een belangrijk onderdeel van. “De sfeer rondom de piramides in The Spy Who Loved Me (1977) vind ik fantastisch”, vertelt de 007-fanaat. “En Jamaica is altijd prachtig, daar zijn al meerdere Bond-films opgenomen. Er gaan nu ook geruchten dat Bond 25 daar gedraaid gaat worden.”
Intussen zijn er nog altijd plekken waar James Bond niet is geweest. Zo werden Australië en Nieuw-Zeeland nooit gebruikt als filmlocatie. En ook Afrika heeft 007 vooralsnog vrijwel volledig links laten liggen. De enige uitzonderingen daarop zijn Marokko (The Living Daylights uit 1987, Spectre), Egypte (The Spy Who Loved Me) en Madagascar (Casino Royale van 2006).
“Afrika is natuurlijk prachtig, maar ik denk dat het daar ook moeilijker is om te filmen vanwege politieke conflicten.”
“En Casino Royale werd zelfs op de Bahama’s gedraaid”, voegt Van der Valk toe. “Afrika is natuurlijk prachtig, maar ik denk dat het daar ook moeilijker is om te filmen vanwege politieke conflicten.”
Vernuftige gadgets en dure auto’s
Buiten de exotische locaties is het blitse spionagemateriaal een vaste attractie in de Bond-reeks. Een geweer dat in een skistok verstopt zit (The Spy Who Loved Me), sigaretten die kunnen schieten (You Only Live Twice, 1967), of een auto die met een horloge te besturen is (Tomorrow Never Dies); de mogelijkheden zijn eindeloos in het 007-universum.
“De Aston Martin DB5 is legendarisch”, merkt Van der Valk op over de bolide van Bond. “Maar vergeet ook de Lotus Esprit niet, die in The Spy Who Loved Me in een duikboot veranderde. Met de Aston Martin Vanquish in Die Another Day (2002) sloegen ze jammer genoeg de plank mis, door hem onzichtbaar te maken. Hoewel de achtervolging op het ijs wel weer geweldig was.”
De dodelijke dijen van Famke Janssen
Bond is overigens niet de enige met bijzondere wapens. Zijn tegenstanders zijn regelmatig opmerkelijk uitgerust. Denk aan de ijzeren tanden van Jaws in The Spy Who Loved Me en Moonraker van 1979, de vlijmscherpe bolhoed van Oddjob in Goldfinger (1964), of de dodelijke dijen van Famke Janssen in GoldenEye (1995).
“De bekendste schurk is Ernst Stavro Blofeld.”
Schurken zijn daarbij meer dan eens excentriekelingen. Huurmoordenaar Scaramanga (gouden pistool, drie tepels) in The Man with the Golden Gun van 1974 bijvoorbeeld, of Mr. Big (leider van een voodoo-sekte) in Live and Let Die (1973). “De bekendste is Ernst Stavro Blofeld”, vertelt Van der Valk over Bonds aartsvijand met het kenmerkende litteken. “Hij was voor het eerst te zien in You Only Live Twice en verscheen ook weer in Spectre.”
Deckers: “Vrouwen die tegengas geven leuker om naar te kijken”
Want de nieuwste films grijpen terug op oude elementen, terwijl Bond ook duidelijk in de moderne tijd leeft. Zo werden terrorisme en schone energie thema’s in de films met Craig. “De Bondgirls zijn ook veranderd”, merkt Deckers op. “Die zijn nu bijna altijd dubbelspion of geheim agent. Vrouwen die tegengas geven; dat is veel leuker om naar te kijken dan zo’n decorstuk dat hij 2,5 uur achter zich aansleurt.”
“Die (Bond-girls) zijn nu bijna altijd dubbelspion of geheim agent. Vrouwen die tegengas geven; dat is veel leuker om naar te kijken dan zo’n decorstuk dat hij 2,5 uur achter zich aansleurt.”
Dat betekent overigens nog niet dat James Bond zijn oude imago kwijt is geraakt, vertelt de vijftigjarige schrijfster en presentatrice. “Kijk, het heet James Bond, niet Jane Bond, dus vrouwen zijn belangrijk maar nooit dé held van het verhaal. Daarvoor moet je bij Wonder Woman (2017) of Captain Marvel (2019) zijn. Die films doen het erg goed, dus het publiek vindt dat óók leuk, maar bij James Bond kom je toch vooral voor 007.”
Deckers bekijkt hoe de Bond-films zich ontwikkeld hebben sinds ze zelf in Tomorrow Never Dies speelde. “Er zaten topfilms bij, en wat mindere titels. Daniel Craig vind ik een gewéldige Bond. Misschien wel de beste tot nu, maar deze vijfde film moet wel zijn laatste zijn. Tijd voor vers bloed. De actiescènes zijn intussen almaar groter geworden. Maar ik hoop ook dat ze Craig daarnaast qua verhaallijn een mooi afscheid kunnen geven.”
© nu.nl Fabian Melchers, 2019.
Gosse Drent
Jorrit van der Valk
Gaaf man! Heb je Ddaphne Deckers ook nog even kunnen spreken?? Moeten we snel maar eens een uitgebreider interview voor regelen hèhè. Chapeau voor dit leuke stuk.
Helaas Daphne niet gesproken! Hahah, leef je uit Gert ;). Gracias!
Ik mis de extravagante decors weer! Wel tig CGI-ers inhuren voor wat extra bergtoppen op de achtergrond, die keurig meedraaien als de camera pant, maar een fantasievol decor voor de schurk is er niet meer bij.
Misschien dat Daphne nog ingang heeft bij EON om het protest over te brengen… De schurk hadden ze trouwens wel op orde in Tomorrow Never Dies (1997).
Leuke stukje Jorrit,
en Gerard met jou ben ik het ook eens, de schurken komen steeds meer op de achtergrond te staan. een goed decor is zo slecht nog niet
Vanja007, dank voor je steun!
Bond begint voor mij met een goed decor. Voor ‘real’ a la Ken Adam of een goed uit de kluiten gewassen miniature zoals Derek Meddings ze in het verleden bouwde. Juist het fantasy element waarmee andere franchices scoren komt er in Bond te bekaaid van af.
Dank je wel Vanja!
Tegenwoordig is het blijkbaar duur om grote sets zelf te bouwen en kiest men steeds vaker voor CGI. Ook ik vind dat persoonlijk jammer omdat we dan de kunst van de opvolgers van en Ken Adam en Derek Meddings veel minder in actie zien.